شنبه ۱۷ خرداد ۱۴۰۴ - 
از امیرکبیر یاد بگیریم؛
تکلیف تملق گو که مشخص است. برای نانی و ابی، جهانی را بالا و پائین می‌کند. چشم بر کثافت‌ها می‌بندد و با صناعات غلو و حقایق وارونه، توهم می‌آفریند و نداشته‌های عقده شده را داشته جلوه می‌دهد. آنقدر با لبخند و آرام جلو می‌رود که روح مدیر بیمار را در چشم بر هم زدنی تسخیر می‌کند و جام زهر را به خوردش می‌دهد. اما بشنوید که امیرکبیر، چطور با این بیماری مقابله می‌کرد و با شاعر تملق گو چه کرد.
کد خبر: ۳۷۰۲۳۷ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۱۰/۲۴